LINKAR
- Anna Gyða
- Anna María
- Arna Kristín
- Árni Baldur
- Berta
- Danni
- Elfa Grosso
- Eva Ósk
- Eva Hrund
- Eva Ösp
- FramStelpur
- Guðbjörg
- Guðrún Þóra
- Gummi Gauti
- Gunna Selur
- Halldóra
- Harpa Vífils
- Helga og Hrabba
- Kolla
- Lilja
- María Hlín
- Maja Mark
- María Mey
- Narfi
- Óli
- Rósa Jóns
- Sía
- Sjöfnin
- Sixtjiks
- Sigrún Salamandra
- Sonja Ýr
- ---
- Bellan mín
- Rakel Arín
- Silja Baatz
GESTABÃK
|
ELDRA EFNI
- Mars 2004
- AprÃl 2004
- Maà 2004
- Júnà 2004
- Júlà 2004
- Ãgúst 2004
- September 2004
- Október 2004
- Nóvember 2004
- Desember 2004
- Janúar 2005
- Febrúar 2005
- Mars 2005
- AprÃl 2005
- Maà 2005
- Júnà 2005
- Júlà 2005
- Ãgúst 2005
- September 2005
- Október 2005
- Maí 2006
- Júní 2006
HEIMILISFANG
Erna Sigurðardóttir
Hesselövej 5, 2. sal, lejl. 18
4300 Holbæk
Danmark
Tlf: 2829-5840
Tlf Martins: 2845-0258
föstudagur, júní 09, 2006
Það þýðir ekkert bölvað slen;.... ef mig langar að passa aftur í gömlu fötin mín sem allra fyrst, þá verð ég víst að gera eitthvað í því! Það eru 4 kíló eftir.. og ég vil þau BURT!
Í beinu framhaldi af því, þá stökk ég ofan í hlaupaskóna mína seinasta miðvikudag,... í fyrsta sinn í ca. hálft ár,.. og joggaði hérna stuttan hring. Ég sem á það stundum til að láta metnaðinn bera mig ofurliði og þess vegna ofreyna mig á æfingum, var búin að lofa Martini að fara ekki langt. Þar sem ég er kona orða minna, þá valdi ég hæfilega stuttan hring, sem sennilega hefur ekki mælst mikið meira en 2 km.
Well, allt gekk þetta furðulega vel og það kom mér á óvart hversu lítið þreytt og ónýt ég varð,... svona fyrir utan eitt: það hafði eitthvað klikkað hjá mér að gera ráð fyrir auknum þunganum sem nú liggur framan á mér, og fyrstu 700 metrarnir fóru í það að venjast þessu svaHAkalega hosseríi!
Já,.. það reyndist nefnilega þvílíkt maus að hlaupa með þessi kvikindi, og ég þurfti reglulega að kíkja niður og þreifa til að athuga hvort að það væri nokkuð farið að leka.
Blessunarlega gerðist það ekki (held ég!)... en merkilegt nok þá fékk ég engar harðsperrur eftir æfinguna. Aftur á móti er ég tiltölulega marin í efstu rifbeinunum,- sem er kannski ekki skrítið þegar tekið er tillit til alls álagsins sem þau þurftu að þola: "bojjnng.... bojjnngg.... bojjnnnggg..."
Ég hef verið reglulegur gestur á vigtinni síðan lillemús lét sjá sig fyrir 2 vikum og fylgist þétt með því hvernig hún sýnir breytingar til hins betra (eða ÆTTI að gera það!)
Þegar ég stóð hérna einn daginn og vældi yfir tölunni á skjánum, þá reyndi Martin ótt að hughreysta mig. Ekkert virtist þetta virka hjá honum,- fyrr en hann tók til þess ráðst að fleygja mér aftur upp á vigtina, og halda svo undir júllurnar.
Viti menn,.. tæp 2 kíló ruku af heildarþunganum og minns bara nokkuð sáttur við þetta framtak hjá kallinum!
Greinilegt að það vantar ekki í nestispakkann hennar Isabellu!
Spurning um slá þessu tvennu saman og skrá sig í Vettvangshlaup Mjólkurbús Flóamanna!!!
P.s KÆRAR KVEÐJUR til elsku mömmu sem á afmæli í dag,.. ég gef ekki upp aldurinn en hún er ung sem lamb. Við skulum bara orða það þannig, að andlega, þá er hún ekki enn komin yfir þrítugsaldurinn ;)
Í beinu framhaldi af því, þá stökk ég ofan í hlaupaskóna mína seinasta miðvikudag,... í fyrsta sinn í ca. hálft ár,.. og joggaði hérna stuttan hring. Ég sem á það stundum til að láta metnaðinn bera mig ofurliði og þess vegna ofreyna mig á æfingum, var búin að lofa Martini að fara ekki langt. Þar sem ég er kona orða minna, þá valdi ég hæfilega stuttan hring, sem sennilega hefur ekki mælst mikið meira en 2 km.
Well, allt gekk þetta furðulega vel og það kom mér á óvart hversu lítið þreytt og ónýt ég varð,... svona fyrir utan eitt: það hafði eitthvað klikkað hjá mér að gera ráð fyrir auknum þunganum sem nú liggur framan á mér, og fyrstu 700 metrarnir fóru í það að venjast þessu svaHAkalega hosseríi!
Já,.. það reyndist nefnilega þvílíkt maus að hlaupa með þessi kvikindi, og ég þurfti reglulega að kíkja niður og þreifa til að athuga hvort að það væri nokkuð farið að leka.
Blessunarlega gerðist það ekki (held ég!)... en merkilegt nok þá fékk ég engar harðsperrur eftir æfinguna. Aftur á móti er ég tiltölulega marin í efstu rifbeinunum,- sem er kannski ekki skrítið þegar tekið er tillit til alls álagsins sem þau þurftu að þola: "bojjnng.... bojjnngg.... bojjnnnggg..."
Ég hef verið reglulegur gestur á vigtinni síðan lillemús lét sjá sig fyrir 2 vikum og fylgist þétt með því hvernig hún sýnir breytingar til hins betra (eða ÆTTI að gera það!)
Þegar ég stóð hérna einn daginn og vældi yfir tölunni á skjánum, þá reyndi Martin ótt að hughreysta mig. Ekkert virtist þetta virka hjá honum,- fyrr en hann tók til þess ráðst að fleygja mér aftur upp á vigtina, og halda svo undir júllurnar.
Viti menn,.. tæp 2 kíló ruku af heildarþunganum og minns bara nokkuð sáttur við þetta framtak hjá kallinum!
Greinilegt að það vantar ekki í nestispakkann hennar Isabellu!
Spurning um slá þessu tvennu saman og skrá sig í Vettvangshlaup Mjólkurbús Flóamanna!!!
P.s KÆRAR KVEÐJUR til elsku mömmu sem á afmæli í dag,.. ég gef ekki upp aldurinn en hún er ung sem lamb. Við skulum bara orða það þannig, að andlega, þá er hún ekki enn komin yfir þrítugsaldurinn ;)