Frau Larsen

Ahh.. well helluuuu !

Núna sit ég hér, kona einsömul, þar sem að Marthólíó er farinn til Prag með skólanum sínum, fór á sunnudag og kemur á föstudag.

En örvæntið ekki,.... þó að kjéllingin sé ein í kotinu, þá er samt engin ó-gleði. Það er voða gott, annað slagið, að fá smá tíma fyrir sjálfan sig og í sannleika sagt þá er ég alveg uppfull af sælu.
Hahh ! Það má eiginlega segja að hér sé kotasæla,- ... bwahahahhaha !

---

Blehhh,.. ég er alveg vibbaþreytt !
Það er alveg merkilegt hvað ég á erfitt með að sofa þegar Martin er ekki hérna, ég verð eitthvað svo óörugg.
Eins og í gærkvöldi, þá var ég ekki komin upp í rúm fyrr en kl. 2 , þó ég hafi verið búin að vera geispandi síðan 12. Ég hreinlega bara fékk mig ekki til að slökkva öll ljós og loka augunum.
Síðan var ég síflakkandi á milli stöðva,.. að reyyyyna að finna mér eitthvað sæmilegt til að horfa á. Horfði á 2 þætti af Jerry Seinfeld, og fékk svo nóg,- hreinlega gat ekki haldið augunum opnum mikið lengur.
Ég slökkti á öllum græjum og dró sængina yfir haus,- já yfir haus ! Af einhverjum stórfurðulegum ástæðum var ég svo hrædd um að sjá einhverjar sýnir, að ég taldi það vissara að hylja allt sem hulið gat verið. Var í hausnum farin að æfa mig: " I see dead people,.. walking around like normal people.. ! "

Þá fannst mér skyndilega sem að ég myndi sjá meira, með lokuð augun,.. þannig að ég tók til þess ráðs að opna þau aftur.
Eftir mikla baráttu við þyngdarafl augnlokanna, þurrleika augnhimnanna og frjóleika ímyndunaraflsins,.. þá að lokum tapaði ég, og sofnaði !

Ég býst stórlega við annarri eins orrustu í kvöld, en er alveg búin að reikna þetta út: sef bara með annað augað opið og hitt lokað !!!!!

Ó já, elskurnar mínar,-
svo mörg voru þau orð.....