Frau Larsen

Jæja ! Núna byrja verkefnin að hellast yfir mann. Ég sem var að tala um að það væri svo rólegt hjá mér í skólanum; hefði nú átt að fara varlega í yfirlýsingarnar ( eins og hún Halldóra stórvinkona hefur nú stundum tekið til orðs !!! :)

Ég þarf nefnilega að skila einu mjög stóru verkefni næsta mánudagog það fer örugglega dágóður tími í að vinna það. Í þarnæstu viku er svo annað verkefni sem þarf að skila, sem að er soldið svona tricky...einhvurskonar forritun ( Thank God að ég hef smá bakgrunn í henni úr Versló. Ég er að segja það,- ég veit ekki hvar ég væri stödd ef ég hefði ekki farið í Verslunarskólann..... BARA gott start fyrir framtíðina ! ) Ég tala nú ekki um að svo erum við að fara að byrja að vinna eftir rúma viku, og í ofanálag þá er ég komin á fullt í ræktinni.

En þetta er bara stuð. Ég hef gott af þessu.

---

Úff ! Ég er farin að hlakka svo til að fara heim á Klakann um jólin. Ég get ekki beðið eftir að sjá fjölskylduna mína og vini, og að borða ALMENNILEGAN íslenskan mat. Það verður sko glatt á hjalla.

En mikið svakalega er tíminn samt búinn að fljúga. Mér finnst ég nýbúin að vera að skera út laufabrauð, og eftir nokkrar vikur verð ég komin með hnífinn aftur í hönd.
Við þurfum eiginlega að fara að panta miðana heim, við eigum bara eftir að ákveða hvernig við ætlum að hafa þetta ( hvort Martin ætli að koma yfir aðfangadag eða nýár), og svo er ég ekki alveg með það á hreinu hvenær fríið í skólanum er.

En hvernig sem fer,... þá verður þetta magnað ! Magnaður andskoti !! :)

---

Ætli maður verði ekki að skella sér í þetta verkefni; því fyrr sem ég klára það, því betra. Verst bara að maður hefur ekki pabba sinn lengur til að hjálpa manni, lesa yfir og segja hvað honum finnst.
Ég gæti nú reyndar alveg sent honum þetta í meili og beðið hann um smá aðstoð,- það er ekki málið, hann myndi alltaf gera það fyrir mig.
En það er nú alveg nóg að gera hjá honum kall-anganum, og ég er aaaalveg að verða fullorðin kona, þannig að ég þarf að fara að sjá um mig sjálf. Það er ekki endalaust hægt að treysta á pabba og mömmu ! ! !

Until we meet again,...