Frau Larsen

Í strætó á leiðinni heim í dag, gekk ég framhjá manni sem sat í sínum eigin heimi í tveimur sætum, á kafi í morgunblaðinu og bara sko working it with the hor!
Já, vísiputtinn á honum var á svo svakalegri hraðferð uppi í nösinni á honum, að það leit út eins og hann væri með bilaða hrærivél í gangi!

Það fékk mig til að hugsa til sögunnar sem ég sagði hópnum mínum í skólanum í dag: það var strákur með mér í grunnskóla, sem átti einmitt við þessa fíkn að stríða; það þótti til tíðinda ef að drengurinn sást með fingur og hendur meðfram síðum,- því ákaft sóttu þær inn og ívið nasasvæðið!
Nema hvað, að einhvern tímann í skólanum, þá sat hann á ská fyrir framan mig, og ég sé piltinn reka puttann lengstu leið upp í heila, grófla þar í dágóða stund og draga hann út aftur með tauminn ennþá tengdan við nösina eins og gamla brú. Síðan slitnuðu tengslin og viðkomandi líkamsúrgangur hékk þarna frá fingurgómi og niður á lófa, strákurinn sveiflar hendinni létt svo að horið sveiflast utan um puttann og svo bítur hann það af, eins og hvert annað tyggjó!!!!!!
Þarf kannski ekki að taka það fram, að ég barðist við að halda mínum morgunmat niðri!

Veit ekki hvort er sorglegra, þessi strákur eða sú staðreynd að ég og minn hópur, með meðalaldur upp á tæp 24 ár, sitjum og skiptumst á að segja horsögur!!! ............ YFIR HÁDEGISVERÐINUM !!!!!

Jahérnahér,.. maður ætlar bara aldrei að eldast
sama hverju þeir demba á mann.

Aaaaannywhoooo,.. ætla að halda áfram að tala við Sigrúnu ofurmús á MSN
má ekki vera að þessari vitleysu hérna, meðan stúlkan er að bíða
bið að heilsa
tata